Krzysztof Kieślowski’nin “Üç renk” üçlemesinin eşitlik teması üzerine kurulu ikinci filmi. Daha önce üçlemenin ilk filmi Three Colors: Blue ‘dan bahsetmiştim size. Benim için hala Blue üçlemenin en iyi filmi olsa da Kieślowski, White ile Berlin Film Festivali’nde En İyi Yönetmen ödülünü aldığını söylemem gerekir. Filmin müziklerini aynı Blue’daki gibi Zbigniew Preisner yapıyor. Preisner’in müzik tarzıyla Üç Renk üçlemesinin tarzı o kadar uyumlu ki, müzikler filmi başka bir yere taşıyor gibi.Filmin süresi de inanılmaz etkileyici bence, 88 dakika gibi kısa bir sürede o kadar uzun bir hikayeyi anlatmış ki Kieślowski bir akıp gidiyor film. Üçlemenin diğer filmlerinden alışık olduğumuz içine kapalı karakterler yerineyse oldukça dışa dönük, mücadeleden vazgeçmeyen bir karakter yaratmış Kieślowski.
Polonyalı Karol, karısına aşıktır ve Fransa’da onunla yaşıyordur. Ancak karısı ondan boşanmaya karar verdiğinde Karol sadece karısını değil, beraber kurdukları işi de kaybetmiş ve beş parasız sokakta kalmıştır. Karol karısıyla barışmak için her şeyi yapar, iş yerine gider, kapısında yatar ama olmaz. Polonya’ya dönme vaktinin geldiğini anlar ancak yolculuk için parası yoktur, o da metroda müzik yapmaya başlar ve bu sayede Polonyalı Mikolaj’la çalışır. Mikolaj’ın onu seven bir karısı ve çok parası vardır ama çok mutsuzdur. Karol ve Mikolaj bir anlaşma yapar. Mikolaj, Karol’u bavulunun içinde Polonya’ya götürecektir. Karol’da Mikolaj’ın ölmek isteyen ama intihar etmeye korkan bir arkadaşına yardım edecektir.
Küçük Öneriler 